De Belgische bassist Felix Zurstrassen heeft al het een of ander bewezen als jazzmuzikant, niet alleen met zijn eigen groep(en), maar vooral ook in de formatie Urbex van drummer/componist Antoine Pierre, een kweekvijver voor toekomstige Belgische jazzgrootheden. Antoine Pierre en de van oorsprong Braziliaanse gitarist Nelson Veras behoorden al tot zijn trio en hier is de groep uitgebreid met het Nederlandse talent Ben van Gelder op altsaxofoon. Het trio was al een uitstekend ingespeeld geheel en de toevoeging van Ben verandert daaraan niks, het zorgt alleen voor een breder geluid en andere klankkleur. De combinatie van de akoestische gitaar van Veras en de elektrische bas van Felix werkt wonderwel, het drumspel van Antoine mag bekend worden verondersteld, de man is thuis op zoveel vlakken van de jazz dat hij inmiddels wel een fenomeen genoemd kan worden en de nieuwe wonderboy van de Nederlandse jazzscene Ben van Gelder past naadloos in deze groep met zijn ingetogen maar welluidende spel. Welluidend of eufonisch, het klinkt wellicht ouderwets maar het is een vrij realistische omschrijving van de muziek die wordt gebracht op dit album. Felix Zurstrassen is verantwoordelijk voor alle composities op de cd, behalve de klassieker “April in Paris” uit het American Songbook , het is van Harburg en Duke.

Het openingsnummer “Aka Star” geeft gelijk de klankkleur van “Nova”aan, subtiel samenspel van de gitaar van Veras en de basgitaar van Felix, maar geen oeverloos getokkel daar zorgt het opzwepende slagwerk van Antoine wel voor. “Songe d’Or” is van een ingetogen schoonheid met Veras in een hoofdrol. Maar in mijn oren echt interessant wordt het als het gaspedaal wordt ingedrukt en Ben van Gelder laat horen waarom hij het nieuwe grote jazztalent uit Nederland is in het titelnummer “Nova”, klasse. Ook in het mediumtempo “Praha” is Ben weer bijzonder op dreef met zijn fantastische toonzetting en Felix is hier ook goed in de weer met zijn klare bas accenten. Het is geen verkapt nationalisme maar het moet me van het hart dat de composities waarop Ben van Gelder meespeelt mij het beste bevallen, misschien wel omdat het allemaal uptemponummers zijn.

Deze bijzonder fraai en sereen uitgevoerde jazz is van internationale klasse, door mijn recensies en anderszins ben ik inmiddels allang op de hoogte van de hoge kwaliteit van de Belgische jazz, maar het wordt langzamerhand wel tijd dat de Nederlandse jazzliefhebbers zich daarvan rekenschap kunnen geven door een breder aanbod van jazzmuzikanten uit België op de Nederlandse podia. Een uiterts geslaagd Belgisch-Nederlands debuut , graag binnen niet al te lange tijd te zien en horen op Nederlandse podia.

Jan van Leersum.